CHAAOOSSS

Heheeee daar ben ik dan. Ik heb gister echt een verschrikkelijke chaotische dag gehad, zelfs voor mijn doen. Ik had een tussenstop op Istanbul en ik had 2 uur overstaptijd. Dat is wel te doen, dacht ik. Jammer genoeg bleven we met het eerste vliegtuig super lang op de landingsbaan staan, waardoor we pas om 2100 het vliegtuig uitstapte, in plaats van 2030. Ik moest eerst door de paspoort controle. Het duuurde maar en het duurde maar, die mensen bleven telkens superlang staan. Toen dacht ik al: laten ze me er wel doorheen? Nee dus :( Die man achter de paspoort controle had een super onvriendelijke uitstraling en brabbelde dat ik omhoog moest voor een visa. Hij wees een kant op waar ik niet eens een trap of iets zag, en welke richting hij op wees, was ook onduidelijk. Ik zei dat ik doorging naar Cyprus dus dat ik geen Visa nodig had. Maar hij wees weer, en zei dat ik een Visa moest halen. Ik moest dus met mijn kleine handbagage koffer door al die mensen heen die nog in de rij stonden. Het was inmiddels al half negen en mijn volgende vliegtuig ging over een uur. Ik vroeg onderweg aan iemand waar ik een Visa kon halen. Hij wees rechtdoor. Ik ging al snel lopen maar kwam nergens iets tegen. Nou, dan maar aan iemand anders vragen. En die wees juist weer terug naar de kant waar ik vandaan kwam. Daar zag ik 4 apparaten staan en een heleboel mensen met 2 medewerkers. Iedereen probeerde van alles te vragen. Er waren duidelijk te weinig mensen om te helpen. Ik vroeg hem of ik hier een Visa kon kopen, en legde mijn situatie uit. Hij zei dat ik naar een klein kantoortje verderop moest. Maar daar stuurde ze me natuurlijk weer terug naar die stomme apparaten. Ik vroeg weer aan dezelfde man bij de apparaten wat ik moest doen, en toen wees hij opeens verderop naar een ander kantoortje. Inmiddels had ik al in paniek mijn vader opgebeld want ik stond echt half te janken op dat vliegveld. Wat een gedoe, ik was echt bang dat ik mijn vliegtuig niet in kon. Dus ik ging rennen naar dat kantoortje, de man achter die balie was wederom super onaardig en deed alsof ik dom was. Ik moest contant 25 euro betalen, of met een creditcard. Shiiittt, ik had geen contant geld én geen creditcard. Dus ik weeeeeer rennen, op zoek naar een pin automaat. Uiteindelijk gevonden, gepind, terug gerend, een visa gehaald en door de paspoort controle. Dit keer ging het een stuk sneller. Misschien kon ik het vliegtuig nog halen! Ik rende naar de bagagehal, GEEN KOFFERR. Ik sprak een man aan die mij gelukkig goed hielp (voor de eerste keer op dat vliegveld), we zochten samen naar de koffer, maar hij zei uiteindelijk dat mijn koffer wel al naar mijn volgende vliegtuig was gebracht. Hij checkte dat in een kantoortje met mijn boarding pass. Op Schiphol zeiden ze tegen mij dat ik mijn bagage zelf moest inchecken. Ik kon niet anders dan deze man op Istanbul geloven, want mijn koffer was er niet. Ik vond het belangrijker dat ik zelf in dat volgende vliegtuig zat, dan maar eventueel zonder koffer. Dus ik zette het weer op een lopen, op weg naar de in check balie. Maar waar o waar is die *%## incheckbalie dan??? Ik vroeg het twee keer, maar ik kreeg twee keer een kort onduidelijk antwoord. Ik zag uiteindelijk een bord hangen met mijn vlucht, sprintte naar de goede incheck balie tot dat die vrouw mij vertelde dat hij gesloten was. Ik smeekte haar of ik nog mee kon.. ik zag het al voor me dat ik de hele nacht op dat stomme vliegveld moest blijven. Ze liet me naar een andere balie lopen: het hoofdkantoortje van de vliegmaatschappij waar ik mee zou vliegen. Daar zaten twee jongens waar ik écht wanhopig, rood, buiten adem en half in paniek aan kwam. Ik smeekte ze of ik mee mocht. Ze zeiden na een paar telefoontjes: ren snel terug naar de incheck balie. Ze keken echt met een soort medelijden naar me, haha. Snap ik wel, ik zag er echt belachelijk uit volgens mij. Maar dat boeide me niets, ik ging weer rennen, kreeg mijn boarding pas en ging weer door de paspoort controle. Ondertussen zei een man ''I can tell that you are in a hurry''. JA MENEEEER ik heb haast want mijn vliegtuig gaat over 20 minuten gghhrrrr. Ik werd voorgelaten bij de paspoort controle omdat een aardige man door had dat ik veel haast had (wie had het niet door vraag ik me af), mijn vest ging tijdens het rennen ook half uit en ik werd raar aangekeken. Boeide me wederom niets natuurlijk. Nu kan ik er wel om lachen. Na 5 minuten rennen was ik er, ze wachtten al op me. Ik was blij toen ik eindelijk in mijn stoel plofte. Ik had super veel dorst omdat ik al sinds 1300 niets had gedronken. De vlucht ging snel en ik landde op Ercan. Geen koffer :'( ik was er al bang voor... ik heb een formulier ingevuld en ik hoop dat ze me snel bellen. Nu heb ik alleen mijn handbagage hier.
Om het verhaal nog langer te maken, er was een man die mij op zou komen halen. Die kwam dus niet. Ik ging met een taxi naar de grens (ik moest van het Turkse deel naar het Griekse deel). De taxi chauffeur zei dat ik de grens moest overlopen, daarna zou er wel weer een andere taxi zijn. Toen die mijn hoofd zag zei die : Its not that long! Only 5 minutes or so. Ik had gehoord dat de grens best creapy was dus ik vond het niet prettig. Maar ik had geen keus. Ik kwam, nadat ik de grens overliep, bij een kantoortje aan waar iemand een taxi voor mij regelde. Hij zette me af bij het restaurant van mijn huisbaas. Ik werd aan de bar gezet en kreeg een biertje, daar was ik wel aan toe. Uiteindelijk was ik om half 2 thuis, helemaal kapot. Toen heb ik lekker uitgeslapen tot 12 uur.

Het appartement is super mooi. Ik heb zelfs een eigen badkamer en balkon. Ik zit er nu nog even in mijn eentje maar dat vind ik wel lekker. Ik heb net wat boodschappen gedaan en heb onder andere al een leuk kleedje gekocht voor in mijn slaapkamer. Dan kan die straks mee naar Amsterdam :) maar eerst even genieten van de komende 5 maanden. Wat ben ik blij dat ik hier toch zit! Die koffer kan wel wachten :)